 |
Marta Kowalewska Historyczka sztuki, krytyczka, kuratorka wystaw oraz autorka tekstów o sztuce. Pełni funkcję głównej kuratorki w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi (CMWŁ), gdzie była kuratorką 16., 17. i 18. Międzynarodowych Triennale Tkaniny oraz kierowała zespołem kuratorskim, który opracował wystawę jubileuszową muzeum „Działy otwarte / działy zamknięte”. Realizowała wystawy polskie i międzynarodowe, w tym: „The Work That Textile Does”, „Metamorphism. Magdalena Abakanowicz”, „Antoni Starczewski. Idea notacji linearnej w Łodzi”, „THREADS OF A NEW SPIRITUALITY – Kosmos Project” (Mediolan), „We Are Textile Culture Net!” (Hongkong), „Antoni Starczewski – Moulding the Ideas” (Berlin), „Magdalena Abakanowicz – Everything is Made of Fiber” (Tilburg). Jest redaktorką książek: „Magdalena Abakanowicz. Metamorphism”, „Textile Textures. Multithreaded Narratives”, „Antoni Starczewski. The Idea of Linear Notation”, „Splendour of Textiles and Weave Ideas”, „Antoni Starczewski – Moulding the Ideas”. Publikowała również eseje w książkach: „From Tapestry to Fiber Art: The Lausanne Biennials 1962-1995” (Lausanne-Milan), „Magdalena Abakanowicz” (Tate Modern, Londyn), „Magdalena Abakanowicz à Lausanne” (Lausanne-Zurich), „Abakanowicz. Konfrontacje” (Warszawa), „Tapta. Flexible Forms” (Susch-Berlin). Opublikowała ponad siedemdziesiąt artykułów, tekstów krytycznych i wywiadów. Brała udział w pracach jury międzynarodowych konkursów sztuki włókna i jest członkinią zarządu Europejskiej Sieci Tkaniny, a także przewodniczącą Rady Doradczej Fundacji Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego. Od czterech lat współzarządza projektem Textile Culture Net. |
 |
Polly Leonard W 2003 roku, po dziesięciu latach pracy nauczycielskiej, założyła „Selvedge”. Z niewielkiego projektu „Selvedge Magazine” przekształciło się w czasopismo, które zrewolucjonizowało sposób prezentowania tkanin i stało się wiodącą publikacją poświęconą tej tematyce na świecie. Dziś magazyn ma ponad 75 000 czytelników i liczne międzynarodowe grono oddanych fanów. Oprócz czasopisma Polly Leonard organizuje także prestiżowe wydarzenia artystyczne i prowadzi kreatywne współprace z takimi markami, jak Anthropologie, The National Trust czy V&A Museum. Posiada wszechstronną wiedzę na temat tekstyliów, ze szczególnym zainteresowaniem ich rolą w ewolucji ludzkości oraz w rdzennych kulturach. Jej własna praktyka artystyczna obejmuje techniki tkania, haftu i plecionkarstwa. Uczyła i prowadziła wykłady na całym świecie. „Selvedge” łączy jej pasje związane z historią społeczną, sztukami pięknymi i rzemiosłem. Wykształcenie:
|
 |
Ibrahim Mahama (ur. 1987, Tamale, Ghana) Ceniony artysta, który pracuje między Akkrą a Tamale. Studiował malarstwo i rzeźbę na Uniwersytecie Nauk i Technologii Kwame Nkrumaha w Kumasi (2013). W swojej twórczości skupia się na wykorzystywaniu materiałów pochodzących z otoczenia miejskiego, takich jak worki jutowe, drewno, pudełka po butach, tablice czy drzwi, by badać zagadnienia związane z globalizacją, migracją i handlem. Jak sam mówi, interesuje go to „jak kryzys i niepowodzenia zostają wchłonięte przez te materiały, odnosząc się do globalnych transakcji i struktur kapitalistycznych”. W jego pracach tekstylia mają kluczowe znaczenie, pełniąc rolę dokumentów czasu i przestrzeni. Monumentalne instalacje, wykonane ze zszywanych worków jutowych, które pierwotnie służyły do transportu kakao, obejmują architektoniczne struktury związane z konsumpcyjnymi społeczeństwami. Projekty takie jak „Non-Orientable Nkansa” (2016) i „Cause I Love You” (2024) pokazują, jak codzienne przedmioty mogą stać się symbolem pracy, historii i kruchości materiałów. Poza działalnością artystyczną Mahama angażuje się w edukację i rozwój kultury w Ghanie. Założył takie instytucje jak Red Clay i Nkrumah Volini, które wspierają wystawy, badania i rezydencje artystyczne. Jego prace były prezentowane na najważniejszych biennale oraz w prestiżowych instytucjach na całym świecie, w tym na Biennale w Wenecji, Biennale w São Paulo, Biennale w Sharjah i w Centre Pompidou. Twórczość Mahamy zmienia sposób, w jaki postrzegamy historię, materialność i zbiorową pamięć. |
 |
Tina Marais (ur. 1977, Cape Town, RPA) Kanadyjska artystka wizualna, obecnie mieszkająca w Lyonie we Francji. Jej twórczość bada interakcje między czasem, pamięcią i skomplikowanymi relacjami pomiędzy systemami ludzkimi a ekologicznymi. Łącząc teoretyczne badania z precyzyjnym rzemiosłem, prace Marais charakteryzują się głęboką warstwą koncepcyjną, która odzwierciedla płynne przejścia zachodzące w naturalnych i społecznych strukturach. Artystka prezentowała swoje prace na licznych wystawach indywidualnych na całym świecie, m.in. „Unfoldings and Entanglements” w Gallery 76 w Sydney, Australia, „Les Fragments de l’Eau” w Montrealu, Kanada, „Enchevêtrements” w The Fine Arts Center Gallery na Arkansas State University w USA oraz „Filature” w Galerie 7 w Lyonie, Francja. Jej twórczość była częścią ponad 70 wystaw zbiorowych oraz licznych biennale w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Brazylii, Belgii, Chinach, Ukrainie, Szwajcarii, Korei Południowej, RPA, Hiszpanii, Polsce, Francji, Kolumbii, Litwie, Słowenii, Australii, Portugalii i Urugwaju. Artystkę zaproszono do udziału w BIEN Biennale w Słowenii (2021), Material Thinking Biennale na Uniwersytecie Tsinghua w Pekinie, World Textile Art Biennale w Miami, USA (2022) oraz Révélations Biennale w Galerie Collection w Paryżu (2023). Marais uczestniczyła także w rezydencjach badawczo-artystycznych, m.in. Contextile w Portugalii (2022), La Fonderie w Paryżu (2024) oraz programach w Place des Arts i Art Souterrain we współpracy z Montreal Museum of Fine Arts. W ramach swojej praktyki twórczej realizuje zamówienia w ramach programu Art Public 1% w Quebecu. Jako wykładowczyni i mediator kulturowy prowadziła ponad 80 projektów społecznych i prezentowała swoją twórczość na międzynarodowych konferencjach. Za swoje osiągnięcia artystyczne Marais otrzymała wsparcie od Canada Council for the Arts oraz Conseil des Arts et des Lettres du Québec od 2012 roku. Została również wyróżniona podczas: Dora and Avi Morrow Fellowship for Excellence in Visual Arts (2019-2020), Joyce Melville Memorial Scholarship (2021) oraz Artist in the Community Award (2021) za projekt „Rassemblement”. Marais ukończyła studia z zakresu komunikacji wizualnej w Open Window Art Institute w RPA (1997) oraz uzyskała tytuł Master of Fine Arts w zakresie tkaniny i rękodzieła na Uniwersytecie Concordia w Montrealu (2022). |
 |
Hanna Rydlewska Dyrektorka wydawnicza „Vogue Polska”, redaktorka prowadząca „Vogue Polska Living”. Członkini zarządu Fundacji Visteria oraz Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Dziennikarka, od lat pisząca o literaturze, sztuce, teatrze, dizajnie, modzie. W TVP Kultura robi wywiady w ramach „Hali odlotów”, a w Chilli ZET prowadzi audycję „Edycja limitowana”. |
